ความหมาย

• 
  

  [แหฺยม] น. ปอยผมที่เอาไว้เป็นกระจุก, ส่วนของจุกที่แยกออกเป็นปอย ๆ ก่อนประกอบพิธีโกนจุก, เรียกหนวดที่เอาไว้แต่ ๒ ข้างริมฝีปาก ว่า หนวดแหยม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แหย็ม - {ปาก} ก. เข้าไปยุ่งด้วยโดยไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง เช่น เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กอย่างเราอย่าไปแหย็ม.

• แหยะ, แหยะ ๆ - [แหฺยะ] ว. ไม่น่ากินไม่น่าแตะต้องเพราะแฉะ: อาการที่เคี้ยวข้าวเคี้ยวหมากเป็นต้นอย่างเนิบ ๆ.

• แหล่ ๑ - [แหฺล่] ว. มาก เช่น เหลือแหล่ หลายแหล่.

• แหล่ ๒ - [แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์. แหล่นอก [แหฺล่-] น. แหล่เรื่องที่อยู่นอกคัมภีร์เทศน์มหาชาติ. แหล่ใน น. แหล่ตามคัมภีร์เทศน์มหาชาติ.

• แหลก - [แหฺลก] ว. เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เช่น ข้าวแหลก, ละเอียดเป็นผง เช่น บดยาให้แหลก, ป่นปี้ เช่น ตีกันแหลก. แหลกลาญ [-ลาน] ว. ย่อยยับ, แตกทลาย, พังทลาย. แหลกเหลว ว. ป่นปี้, ไม่มีชิ้นดี, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน.