ความหมาย

• 
  

  [โกฺร่ง] น. โลหะรูปโค้งที่ด้ามกระบี่หรือดาบบางชนิด สำหรับป้องกันไม่ให้อาวุธถูกมือ: ส่วนที่เป็นรูปโค้งเหนือคอระฆัง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โกร่ง ๓ - [โกฺร่ง] น. เรียกจิ้งหรีดชนิด Brachytrypes portentosus {Lichtenstein} ว่า อ้ายโกร่ง, จิ้งโกร่ง หรือ หัวตะกั่ว ก็เรียก. {ดู จิ้งโกร่ง}.

• โกร่ง ๔ - [โกฺร่ง] น. เครื่องตีทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ค่อนข้างยาว เจาะรูเป็นช่วง ๆ ใช้ไม้กรับตีให้เกิดเสียง เช่น พิณพาทย์ฆ้องกลองดังทั้งเกราะโกร่ง {อิเหนา}.

• โกรงเกรง - [โกฺรงเกฺรง] ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.

• โกร๋งเกร๋ง - [โกฺร๋งเกฺร๋ง] ว. โหรงเหรง, ไม่หนาแน่น.

• โกร่งกร่าง - [โกฺร่งกฺร่าง] ว. โครมคราม เช่น นางอมิตดาก็โกรธโกร่งกร่างกระทืบเท้า {ม. ร่ายยาว ชูชก}.