กลับ
คำว่า
โกรย
ความหมาย
[โกฺรย] น. หลัง เช่น โจนบหลยวโกรยเกรง ท่านข้า {ยวนพ่าย}, อกกระอุกรยมโกรย กระด้าง {ทวาทศมาส}. {ข.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โกรศ
- [โกฺรด] น. เสียงร้อง: มาตราวัด เท่ากับ ๕๐๐ คันธนู. {ส.}.
โกลง
- [โกฺลง] {โบ} ว. โคลง เช่น โกลงกลึงถึงสถาน เปรียบแป้น {ปฏิสังขรณ์วัดป่าโมก}.
โกลน
- [โกฺลน] น. ห่วงที่ห้อยลงมาจากอานม้า ๒ ข้าง สำหรับสอดเท้ายันในเวลาขึ้นหรือขี่: ไม้ท่อนกลม ๆ ที่วางเป็นระยะ ๆ เพื่อลากของที่หนักมาบนนั้น. ก. เกลาไว้, ทำเป็นรูปเลา ๆ ไว้, เช่น โกลนไม้ โกลนเรือ: เรียกเรือที่ทำจากซุงเพียงเปิดปีกเจียนหัวเจียนท้ายเป็นเลา ๆ พอให้มีลักษณะคล้ายเรือแต่ยังไม่ได้ขุด ว่า เรือโกลน.
โกลาหล
- [-หน] น. เสียงกึกก้อง. ว. อื้ออึง, เอิกเกริก, วุ่นวาย, {โบ: กลอน} ใช้เป็น โกลา โกลี ก็มี เช่น เสียงโห่โกลาเกรียงไกร {คำพากย์}, พระกุมารโกรธใจเป็นโกลี {ไชยเชฐ}. {ป., ส.}.
โกวเจ็ง
- ดู เจ้ง.