น. ภาชนะโดยมากทำด้วยดินเผา กระเบื้องเคลือบหรือแก้ว ปากกว้าง มีฝาปิด, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โกศโถ. โถเครื่องแป้ง {โบ} น. โถแก้วเจียระไนเป็นต้น มีรูปและสีต่าง ๆ มีขนาดลดหลั่นกันเป็นเถา ใช้ใส่เครื่องสำอางเช่นแป้ง น้ำมันใส่ผม ขมิ้น. โถปริก [-ปฺริก] น. โถเครื่องแป้งเป็นต้น ที่ฝามียอดทำด้วยทองอย่างหัวแหวนนพเก้า. โถส้วม น. สุขภัณฑ์ชนิดหนึ่งสำหรับนั่งถ่ายอุจจาระปัสสาวะ.