กลับ
คำว่า
โบ๋เบ๋
ความหมาย
ว. หมดเกลี้ยง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โบก ๑
- ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง. โบกมือ ก. ชูมือขึ้นแล้วกวักมือทำสัญญาณเรียก, ชูมือขึ้นแล้วส่ายมือไปมาทำสัญญาณทักทาย ลา หรือปฏิเสธเป็นต้น. โบกโบย ก. โบกไปมา เช่น ธงโบกโบย, เคลื่อนไปมา, พัดโชย เช่น ลมโบกโบยมาหนาวใจ {เพลงพระราชนิพนธ์ ใกล้รุ่ง}.
โบก ๒
- ก. ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน, โบราณใช้ว่า บวก.
โบกขร-
- [โบกขะระ-] น. ใบบัว. {ป. โปกฺขร}. โบกขรพรรษ [-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงบนใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. {ป. โปกฺขร ว่าใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน}.
โบกขรณี
- [-ขะระนี, -ขอระนี] น. สระบัว เช่น ชื่อมุจลินท์สินธุสาโรชโบกขรณี {ม. ร่ายยาว มหาพน}, บางทีเขียนเป็น โบษขรณี ก็มี เช่น ท้าวธก็จะยลสระสโรชอันชื่อโบษขรณี อันมีทรุมทํทุมแลไหล้ {ม. คำหลวงวนประเวศน์}. {ป. โปกฺขรณี: ส. เปาษฺกริณี}.
โบชุก
- น. ตำแหน่งแม่ทัพพม่า เช่น ให้มางจาชโร เปนโบชุกที่สอง ยกทัพรองไปตาม {ตะเลงพ่าย}. {พม่าโบชก ว่า นายพล}.