กลับ
คำว่า
โบก ๒
ความหมาย
ก. ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน, โบราณใช้ว่า บวก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โบกขร-
- [โบกขะระ-] น. ใบบัว. {ป. โปกฺขร}. โบกขรพรรษ [-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงบนใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. {ป. โปกฺขร ว่าใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน}.
โบกขรณี
- [-ขะระนี, -ขอระนี] น. สระบัว เช่น ชื่อมุจลินท์สินธุสาโรชโบกขรณี {ม. ร่ายยาว มหาพน}, บางทีเขียนเป็น โบษขรณี ก็มี เช่น ท้าวธก็จะยลสระสโรชอันชื่อโบษขรณี อันมีทรุมทํทุมแลไหล้ {ม. คำหลวงวนประเวศน์}. {ป. โปกฺขรณี: ส. เปาษฺกริณี}.
โบชุก
- น. ตำแหน่งแม่ทัพพม่า เช่น ให้มางจาชโร เปนโบชุกที่สอง ยกทัพรองไปตาม {ตะเลงพ่าย}. {พม่าโบชก ว่า นายพล}.
โบดก
- [-ดก] {กลอน} น. ลูกน้อย, ลูกสัตว์, เช่น แล้วเจ้าก็กอดสองโบดก แนบกับอกอ่อนไท้ {ม. คำหลวง กุมาร}. {ป. โปตก}.
โบต
- น. ชื่อเรือเล็กที่เป็นส่วนอุปกรณ์ของเรือเดินทะเลขนาดใหญ่. {อ. boat}.