ความหมาย

• 
  

  น. เรียกลักษณะแห่งสิ่งของที่ข้างในเป็นโพรงโป่งออก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โปง ๒ - {ถิ่น} น. เครื่องโลหะหรือเครื่องไม้มักมีรูปคล้ายกระดิ่ง มีลูกกระทบแขวนอยู่ภายในหรือห้อยกระหนาบอยู่ภายนอกเพื่อให้เกิดเสียงดัง มักใช้แขวนคอสัตว์เช่นวัวควาย.

• โป้งโหยง - [-โหฺยง] ว. จองหอง, เย่อหยิ่ง.

• โป่งข่าม - น. ชื่อเรียกแร่เขี้ยวหนุมาน ใช้ทำเครื่องประดับ.

• โปงลาง - {ถิ่น–อีสาน} น. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นท่อนไม้กลมผูกร้อยเรียงกันตามลำดับขนาดและลำดับเสียงเช่นเดียวกับระนาด แต่มีขนาดใหญ่กว่า.

• โป่งวิด - น. ชื่อนกขนาดเล็กชนิด Rostratula benghalensis {Linn.} ในวงศ์ Rostratulidae ลักษณะทั่วไปคล้ายนกปากซ่อม ปากยาวแหลม วงรอบเบ้าตาและหางตาสีขาวตัวสีนํ้าตาลลาย ตัวเมียมีขนาดใหญ่และสีเข้มสวยกว่าตัวผู้ เมื่อออกไข่จะปล่อยให้ตัวผู้ฟักไข่ตามลำพัง ทำรังเป็นแอ่งบนพื้นดิน อาศัยอยู่ตามท้องทุ่งที่แฉะ ๆ กินแมลงและสัตว์น้ำขนาดเล็ก.