ความหมาย

• 
  

  ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โผง - ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ไม้หักโผง ปลาฮุบโผง: โดยปริยายหมายความว่า ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม {ใช้ในลักษณะอาการที่นึกจะพูดก็พูดออกมาตรง ๆ ไม่เกรงใจ}, โผงผางก็ว่า. โผงผาง ว. ลักษณะการพูดตรง ๆ ไม่เกรงใจ, ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม, โผง ก็ว่า. โผงเผง ก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร.

• โผฏฐัพ-, โผฏฐัพพะ - [โผดถับพะ-] น. สิ่งที่มาถูกต้องกาย คือ สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หยาบ ละเอียด. {ป.}. โผฏฐัพธรรม น. สิ่งที่รู้สึกได้ด้วยกาย, สิ่งที่สัมผัสได้ด้วยกาย.

• โผน - ก. ทำให้ตัวโลดลอยออกไป, อาการที่กระโดดเข้าไปทันที.

• โผย - ก. โปรย, ออก, เช่น โผยผล.

• โผล่ - [โผฺล่] ก. ปรากฏหรือทำให้ปรากฏพ้นจากสิ่งที่บังอยู่ เช่น โผล่ขึ้นมาจากน้ำ ด้ามปืนโผล่ออกมาจากกระเป๋า,ปรากฏหรือทำให้ปรากฏ เช่น โผล่หน้า ใคร ๆ เขาทำงานกันทำไมเพิ่งโผล่มา.