ความหมาย

• 
  

  [โผฺล่] ก. ปรากฏหรือทำให้ปรากฏพ้นจากสิ่งที่บังอยู่ เช่น โผล่ขึ้นมาจากน้ำ ด้ามปืนโผล่ออกมาจากกระเป๋า,ปรากฏหรือทำให้ปรากฏ เช่น โผล่หน้า ใคร ๆ เขาทำงานกันทำไมเพิ่งโผล่มา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โผลกเผลก - [โผฺลกเผฺลก] ว. กะโผลกกะเผลก, อาการเดินไม่ปรกติ คือยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการเดิน, อาการที่เดินไปด้วยความลำบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระลุ่ม ๆ ดอน ๆ, โขยกเขยกก็ว่า.

• โผละ - [โผฺละ] ว. เสียงดังอย่างเสียงทุบมะพร้าวให้แตก.

• โผอน ๑ - [ผะโอน] น. ผอูน, น้องหญิง.

• โผอน ๒ - [ผะโอน] ก. น้อมไป, โน้มไป, ทำให้อ่อนตาม.

• โผะ - ว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.