กลับ
คำว่า
โภไคย, โภไคศวรรย์
ความหมาย
น. ทรัพย์สมบัติ. {ป. โภเคยฺย: ส. โภไคศฺวรฺย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โภค, โภค-, โภคะ
- [โพก, โพคะ-, โพกคะ-] น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. {ป., ส.}. โภคทรัพย์ [โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค. โภคภัณฑ์ [โพกคะ-] น. เครื่องอุปโภคบริโภค. โภคยทรัพย์[โพกคะยะ-] {กฎ} น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งเมื่อใช้ย่อมเสียภาวะเสื่อมสลายไปในทันใดเพราะการใช้นั้น หรือซึ่งใช้ไปในที่สุดย่อมสิ้นเปลืองหมดไป.
โภคยทรัพย์
- ดู โภค, โภค-, โภคะ.
โภคิน, โภคี
- น. ผู้บริโภค: งู, นาค: คนมั่งมี, คนมีสมบัติ: นายบ้าน. {ป., ส.}.
โภช, โภชย์
- [โพด] น. ของควรบริโภค. {ป. โภชฺช: ส. โภชฺย}.
โภชก
- [-ชก] น. นายบ้าน, ผู้ใหญ่บ้าน, เช่น คามโภชก ว่า กำนัน, นายอำเภอ.