ความหมาย

• 
  

  [-มะพฺรึก] {โบ} น. กัลปพฤกษ์ เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้ {รามเกียรติ์ ร. ๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กำมลาศน์ - [-มะลาด] {โบ} น. กมลาสน์.

• กำมะถัน - น. ธาตุสีเหลือง ติดไฟง่าย กลิ่นเหม็นฉุนใช้ทำยา ทำดินปืน ฯลฯ, สุพรรณถัน ก็ว่า: {วิทยา} ธาตุลำดับที่ ๑๖ สัญลักษณ์ S เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง มีอัญรูปหลายแบบ ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ในอุตสาหกรรมทำกรดซัลฟิวริก อุตสาหกรรมยาง ทำหัวไม้ขีดไฟ ดินปืน ดอกไม้เพลิง และยารักษาโรค, ยาประเภทซัลฟาและประเภทเพนิซิลลินก็มีธาตุกำมะถันเป็นองค์ประกอบด้วย. {อ. sulphur}.

• กำมะลอ - น. เรียกของลงรักแบบญี่ปุ่นและจีน เช่นหีบ โอ กระบะ ว่า เครื่องกำมะลอ, เรียกไม้ดัดชนิดหนึ่งที่ดัดให้เหมือนรูปต้นไม้ที่ญี่ปุ่นและจีนเขียนลงในเครื่องกำมะลอ ว่า ไม้กำมะลอ: เรียกกลดที่ทำด้วยผ้าขาวหรือแพรขาวเขียนลายทอง สำหรับใช้กับเจ้านายหรือพระพุทธรูป ว่า กลดกำมะลอ, เรียกลายที่เขียนที่เครื่องกำมะลอเป็นลายสี ลายทอง หรือลายทองแทรกสี หรือเขียนบนผ้าขาว หรือแพรขาว ว่า ลายกำมะลอ: เรียกของทำเทียมหรือของเล็กน้อยที่ทำหยาบ ๆ ไม่ทนทาน ว่า ของกำมะลอ. ว. เลวไม่ทนทาน, ไม่ดี, ไม่งาม.

• กำมะหยี่ ๑ - [-หฺยี่] น. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนด้านเดียวอ่อนนุ่มเป็นมัน.

• กำมะหยี่ ๒ - น. ชื่อดาวเรืองพันธุ์หนึ่ง. {พจน. ๒๔๙๓}.