กลับ
คำว่า
โยน ๒
ความหมาย
น. เรียกขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดหรือถาก ว่า ขวานโยน, ปุลู หรือ ปูลู ก็เรียก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โยน ๓, โยนก
- น. ชื่อชนชาติกรีก ซึ่งชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคำ Ionia: ชื่อเรียกชาวไทยทางล้านนา, ยวน หรือ เยาวนะ ก็เรียก. {ป.}.
โยนิโส
- ว. โดยแยบคาย, โดยถ่องแท้: ตั้งแต่ต้น: โดยตลอด. {ป.}. โยนิโสมนสิการ [-มะนะสิกาน] น. การพิจารณาโดยแยบคาย. ก. เข้าใจตั้งแต่ต้น, เข้าใจโดยตลอด. {ป.}.
โยนี
- น. อวัยวะสืบพันธุ์ของหญิง, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระโยนี {ป., ส. โยนิ ว่า มดลูก: ที่เกิด, ต้นกำเนิด: ปัญญา}.
โยพนะ
- [โยบพะนะ] น. ความเป็นหนุ่มสาว. {ป. โยพฺพน}. โยพนมัท [โยบพะนะมัด] น. ความมัวเมาในความเป็นคนหนุ่มสาว, ความพลาดพลั้งเพราะความมัวเมาในความเป็นหนุ่มสาว. {ป. โยพฺพนมท}.
โยม
- น. คำที่พระสงฆ์ใช้เรียกบิดามารดาของตนหรือเรียกผู้ใหญ่รุ่นราวคราวเดียวกับบิดามารดา เช่น โยมพ่อโยมแม่ โยมย่า โยมยาย โยมน้า: เป็นคำใช้แทนชื่อบิดามารดาของพระภิกษุสามเณร: เรียกผู้ที่เป็นบิดามารดาของพระ ว่า โยมพระ: เรียกผู้ที่แสดงตนเป็นผู้อุปการะพระภิกษุสามเณรโดยเจาะจง ว่า โยมอุปัฏฐาก: เรียกฆราวาสที่อยู่ปฏิบัติรับใช้พระภิกษุสามเณรในวัด ว่า โยมวัด: เรียกฆราวาสผู้อุปการะพระทั่ว ๆ ไป ว่า โยมสงฆ์.