[สะโหฺลก] น. คำประพันธ์ในวรรณคดีสันสกฤต ๔ บาท เป็น ๑ บท ตามปรกติมีบาทละ ๘ พยางค์ เรียกว่า โศลกหนึ่ง เช่น กามโกฺรธวิยุกฺตานามฺ ยตีนำยตเจตสามฺ อภิโต พฺรหฺมนิรฺวาณมฺ วรฺตเต วิทิตาตฺม-นามฺ ผู้บำเพ็ญพรต พรากจากกามและโกรธ ข่มใจได้รู้แจ้งอาตมัน ย่อมมีนิพพาน คือพรหมโดยทั่วไป {ศรีมัทภควัทคีตา}, บทสรรเสริญยกย่อง: ชื่อเสียง, เกียรติยศ.