น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้บรรเลงประกอบกิริยาร้องไห้ สลบ หรือตาย. ก. ร้องไห้: วิธีดำเนินทำนองเพลงไทยอย่างหนึ่งให้มีลีลาแช่มช้าโหยหวน ระคนโศก. โอดกาเหว่า {ปาก} ก. ร้องไห้ครํ่าครวญ. โอดครวญ ก. รํ่าไห้, ครํ่าครวญ: รํ่ารำพัน. โอดโอย ก. ร้องเพราะความเจ็บปวด, {ปาก} ร้องเรียนว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมเป็นต้น.