ความหมาย

• 
  

  น. ผู้เป็นใหญ่ เช่น ท้าวไท.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ไท ๓ - น. ชนเชื้อชาติไท มีหลายสาขาด้วยกัน เช่น ไทใหญ่ไทดำ ไทขาว: ความมีอิสระในตัว, ความไม่เป็นทาส, ไทดำน. โซ่ง, ซ่ง หรือ ซงดำ ก็เรียก. {ดู โซ่ง}. ไทหลวง น. ไทใหญ่. ไทใหญ่ น. ชื่อเรียกชนชาติไทสาขาหนึ่งอยู่ในรัฐฉานของประเทศพม่า, เรียกกันว่า เงี้ยว, ไทหลวง ก็ว่า.

• ไทเทเนียม - น. ธาตุลำดับที่ ๒๒ สัญลักษณ์ Ti เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ ๑๖๖๘ °ซ.ใช้ประโยชน์นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ.{อ. titanium}.

• ไทเทรต - [-เทฺรด] ก. หยดสารละลายหนึ่งจากหลอดแก้วที่มีขีดบอกปริมาตรซึ่งเรียกว่าบิวเรตต์ลงในสารละลายอื่นซึ่งทราบปริมาตรแล้ว เพื่อให้ทำปฏิกิริยาเคมีกันจนกระทั่งปฏิกิริยาสิ้นสุด. {อ. titrate}.

• ไทย ๑ - [ไท] น. ชื่อประเทศที่อยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีพรมแดนติดต่อกับลาว เขมร มาเลเซีย และพม่า:คน เช่นไทยบ้านนอก ว่า คนบ้านนอก ไทยใจแทตย์ว่า คนใจยักษ์ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. ว. ที่เกี่ยวกับประเทศไทย เช่น ผัดไทย อาหารไทย. ไทยน้อย น.ชนชาติไทสาขาหนึ่ง ซึ่งมาเป็นไทยแห่งประเทศไทย.ไทยนับสาม, ไทยนับห้า น. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับอย่างโบราณ เมื่อจะอ่านต้องนับอ่านตัวที่ ๓ หรือที่ ๕ ฯลฯ ตามชื่อ. ไทยหลง น. วิธีเขียนหนังสือลับของโบราณอย่างหนึ่ง.

• ไทย- ๒ - [ไทยะ-] {แบบ} ว. ควรให้, ใช้ประกอบเป็นคำนำหน้าสมาส. {ป. เทยฺย}. ไทยทาน [ไทยะ-] น.ของสำหรับทำทาน. {ป. เทยฺยทาน}. ไทยธรรม [ไทยะทำ] น. ของทำบุญต่าง ๆ, ของถวายพระ. {ป.เทยฺยธมฺม}.