ความหมาย

• 
  

  น. ที่เงียบ, ที่สงัด, ที่ปราศจากคน. {ป., ส. วิชน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ไพชยนต์ - [-ชะยน] น. ชื่อรถและวิมานของพระอินทร์: ปราสาททั่วไปของหลวง: ธงของพระอินทร์. {ส. ไวชยนฺต,ไวชยนฺตี: ป. เวชยนฺต}.

• ไพฑูรย์ - น. ชื่อรัตนะอย่างหนึ่ง ในจำพวกนพรัตน์ มีสีเหลืองแกมเขียวหรือนํ้าตาลเทา มีนํ้าเป็นสายรุ้งกลอกไปมา, เพชรตาแมว หรือ แก้วสีไม้ไผ่ ก็ว่า. {ส. ไวฑูรฺย: ป. เวฬุริย}.

• ไพที - น. ที่รอง, แท่น, ขอบชายคา คือ ที่สุดชายคาชั้นบนต่อกับชายคาชั้นล่าง: ฐานบัวควํ่าบัวหงายที่พระเจดีย์. {ป., ส. เวที}.

• ไพบูลย์ - น. ความเต็มเปี่ยม, ความเต็มที่. ว. เต็มเปี่ยม, เต็มที่. {ส. ไวปุลฺย: ป. เวปุลฺล}.

• ไพพรรณ - น. สีต่าง ๆ. ว. ต่างเพศ, ต่างสี. {ส. ไววรฺณ}.