กลับ
คำว่า
กุย ๒
ความหมาย
น. ชาวป่าพวกหนึ่งคล้ายพวกมูเซอ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กุย ๓
- {ถิ่น–พายัพ} น. หมัด, กำปั้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลูกว่า ลูกกุย เช่น เตรียมลูกกุยมาทั่วที่ตัวดี {ขุนช้างขุนแผน}.
กุ๋ย, กุ๋ย ๆ
- ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กิ๋ว หรือ กิ๋ว ๆ ก็ว่า.
กุยเฮง
- น. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลม ผ่าอกตลอดติดกระดุม มีกระเป๋าด้านล่างข้างละกระเป๋า. {จ. คุยเฮง ว่า เปิดอก}.
กุยช่าย
- น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Allium tuberosum Roxb. ในวงศ์ Alliaceae คล้ายต้นหอมหรือกระเทียม ใบแบนกลิ่นฉุน กินได้ นำเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร, พายัพ เรียก หอมแป้น. {จ.}.
กุรระ, กุรุระ
- [กุระระ, กุรุระ] {แบบ} น. นกเขา, แปลว่า เหยี่ยว ก็มี เช่น แม่กุรร์จาปน้อยหาย แลนา {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ป., ส. กุรร}.