[กุน, กุนละ-, กุละ-] น. ตระกูล, สกุล. {ป., ส.}. กุลทูสก [กุละทูสก] น. ผู้ประทุษร้ายต่อตระกูล หมายถึงภิกษุที่ประจบตระกูลต่าง ๆ ด้วยอาการที่ผิดวินัย. {ป.}. กุลธิดา [กุนละ-] น. ลูกหญิงผู้มีตระกูล. กุลบดี [กุนละ-] น. หัวหน้าตระกูล. {ส.}. กุลบุตร [กุนละ-] น. ลูกชายผู้มีตระกูล. กุลสตรี [กุนละสัดตฺรี, กุนละสะตฺรี] น. หญิงผู้มีตระกูลและมีความประพฤติดี. กุลสัมพันธ์ [กุนละ-] ว. เกี่ยวเนื่องกันทางตระกูล. {ป.}.