ความหมาย

• 
  

  [กฺระสาบ] {แบบ} น. กระษาปณ์ เช่น แลพราหมณ์น้นนได้ทองร้อยกรสาปน เปนลาภด้วยเดอรขอทานทุกวันวารแก่มหาชนทงงหลายบมิขาดเลย {ม. คำหลวง ชูชก}. {ส. การฺษาปณ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรสุทธิ์ - [กะระ-] น. "การชําระมือให้หมดจด", พิธีอย่างหนึ่งของพราหมณ์ ก่อนที่จะประกอบพิธีใด ๆ จะต้องชำระมือให้สะอาดเสียก่อน, กระสูทธิ์ ก็ว่า. {ส. กรศุทฺธิ}.

• กร้อ - น. เครื่องสานยาชัน รูปคล้ายปุ้งกี๋แต่เล็กกว่า ใช้วิดนํ้าเรือ เช่น ส่วนตัวมึงคือกร้อ แต่งไว้วิดเรือ. {โคลงกวี), สามัญเรียกว่า ตะกร้อ. {เทียบ ข. กฺรฬ ว่า ไห}.

• กรอ ๑ - ก. ม้วนด้ายเข้าหลอดด้วยไนหรือเครื่องจักร: ควง เช่น กรเกาะขอกรอธาร เงือดง้าง {ลิลิตพยุหยาตรา}.

• กรอ ๒ - ก. แสดงกิริยาเลียบเคียงกันในเชิงชู้สาว มักเป็นอาการที่ผู้ชายหนุ่ม ๆ แต่งตัวแล้วชวนเพื่อนกันเที่ยวเกี้ยวผู้หญิง เช่น นักเลงหนุ่มหนุ่มนั้น เที่ยวกรอ. {พิธีทวาทศมาส), บางทีก็ใช้ว่ากรอผู้หญิง. ว. อาการที่ติดพันกันในเชิงชู้สาว เช่น หนุ่มคนนี้มีผู้หญิงติดกรอทีเดียว. กรอกรุย ก. ทําท่าเจ้าชู้ เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน. {มณีพิชัย}.

• กรอ ๓ - ก. แต่งให้เรียบ เช่น กรอฟัน กรอไม้.