ก. ใช้กำลงั กดลงไม่ให้เผยอขึ้น: สานลายด้วยการใช้เส้นตอกเป็นต้นที่เป็นเส้นสานขัดทับอยู่ข้างบนเส้นตอกที่เป็นเส้นยืน ตรงข้ามกับคำยก คือ ใช้เส้นสานลอดใต้เส้นยืน เช่น ยก ๒ ข่ม ๒: โดยปริยายหมายความว่า แสดงกิริยาวาจาให้เห็นว่าเหนือกว่า หรือทำให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้สึกว่าด้อยกว่า เช่น แต่งตัวข่มเพื่อน พูดข่ม, บังคับ เช่น ข่มใจ ข่มอารมณ์: ครอบ. ข่มขวัญ ก. ทำให้ขวัญเสีย เช่น พูดข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม. ข่มขี่ ก. กดขี่. ข่มขืน ก. บังคับ, ขืนใจ, ขู่เข็ญ. ข่มขืนกระทำชำเรา {กฎ} น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ ชำเราบุคคลอื่นไม่ว่าผู้กระทำ หรือผู้ถูกกระทำจะเป็นชายหรือหญิง และ จะเป็นคู่สมรสของตนหรือไม่ โดยใช้กำลังประทุษร้ายโดยผู้ถูกกระทำอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้ผู้ถูกกระทำ เข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น. ข่มขืนใจ {กฎ} ก. บังคับจิตใจหรือฝืนใจให้ต้องกระทำการหรืองดเว้นกระทำการ เช่น ข่มขืนใจเจ้าพนักงานให้ปฏิบัติการอันมิชอบด้วยหน้าที่ หรือให้ละเว้นการปฏิบัติการตามหน้าที่ โดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังประทุษร้าย ซึ่งเป็นความผิดต่อเจ้าพนักงาน. ข่มขู่ ก. ทำให้กลัว, ทำให้เสียขวัญ. ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า {สำ} ก. บังคับขืนใจผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ เช่น จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เราเหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า {สังข์ทอง}. ข่มท้อง ก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก. ข่มนาม ก. ทำพิธีข่มชื่อสัตรูก่อนยกทัพ. ข่มหมู {ปาก} ก. รังแก. ข่มเหง [-เหง] ก. ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น. ข่มเหงคะเนงร้าย ก. รังแกเบียดเบียน.