ความหมาย

• 
  

  [ขะหฺยะ] น. หยากเยื่อ, มูลฝอย, ใช้ว่า กระหยะ ก็มี.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขยะแขยง - [ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัวหรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.

• ขยัก - [ขะหฺยัก] ก. กักหรือเก็บไว้บ้างไม่ปล่อยไปจนหมด หรือไม่ทำให้หมด. น. ตอน, พัก, เช่น ทำ ๒ ขยัก ๓ ขยัก. ขยักขย่อน [-ขะหฺย่อน] ก. ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่ให้เสร็จในรวดเดียว.

• ขยักขย้อน - [-ขะย่อน] ก. มีอาการพะอืดพะอมจวนจะอาเจียน.

• ขยั้น - [ขะยั่น] ก. คร้าม, เกรง, ไม่กล้า, แหยง.

• ขยัน ๑ - [ขะหฺยัน] ก. ทำการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย, ทำหรือประพฤติเป็นปรกติสมํ่าเสมอ, ไม่เกียจคร้าน: แข็งแรง, เข้าที, เช่น เนื้อหนังขยันมั่นคงนัก {อิเหนา}, พอก้ำกึ่งกลางนั้นขยันนัก {เพลงยาวถวายโอวาท}.