[ขฺล้ง] {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ก. เผลอไผล, หลง ๆ ลืม ๆ, เช่น แก่มากจนขล้ง. ว. ฟุ้งไป, กระจายไป, เช่น กลิ่นขล้งไปทั้งห้อง.