ความหมาย

• 
  

  [ขฺลุม-] น. ชื่อช้างตระกูลหนึ่ง ในอัคนีพงศ์ประเภทศุภลักษณ์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขลุ่ย - [ขฺลุ่ย] น. ชื่อเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า มักทำจากไม้รวก ไม้ชิงชัน ไม้พะยูง งาช้าง ปัจจุบันใช้วัสดุอื่นก็มี เช่น พลาสติก เจาะรูตามยาวมีระยะห่างพอควรสำหรับเอานิ้วปิดและเปิดให้เป็นเพลงเมื่อเป่า, มีหลายชนิด เช่น ขลุ่ยอู้ ขลุ่ยหลีบ ขลุ่ยเพียงออ, ลักษณนามว่า เลา. ขลุ่ยกรวด น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง ลักษณะคล้ายขลุ่ยเพียงออแต่เล็กกว่า มีระดับเสียงเทียบโน้ตสากล จึงใช้ร่วมบรรเลงกับวงเครื่องสายผสมเครื่องดนตรีสากล. ขลุ่ยนก น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง ทำขึ้นเพื่อเลียนเสียงสัตว์ โดยเฉพาะนก เช่น บรรเลงเป็นเสียงนกโพระดกนกกางเขน. ขลุ่ยเพียงออ น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง ขนาดกลาง ใช้เป่าและเป็นหลักเทียบเสียงในวงเครื่องสาย. ขลุ่ยหลีบ น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง ขนาดเล็ก มีเสียงสูงแหลม ใช้เป่าเข้าคู่กับขลุ่ยเพียงออในวงเครื่องสายเครื่องคู่. ขลุ่ยอู้ น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง มีขนาดยาวและใหญ่กว่าขลุ่ยเพียงออ มีเสียงต่ำ ใช้เฉพาะในวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์.

• ขลู - [ขฺลู] ดู ขลู่.

• ขลู่ - [ขฺลู่] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Pluchea indica {L.} Less. ในวงศ์ Compositae มักขึ้นเป็นหมู่ตามชายทะเล ใบรูปไข่ขอบจักห่าง ๆ ใช้ทำยาได้ ดอกสีม่วงอ่อน, ขลู ก็เรียก.

• ข่วง - น. บริเวณ, ลาน, ใช้ว่า ขวง ก็มี.

• ขวง ๑ - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Glinus oppositifolius {L.} A. DC. ในวงศ์ Molluginaceae ใช้ทำยาได้, ผักขวง ผักขี้ขวง หรือ สะเดาดิน ก็เรียก.