กลับ
คำว่า
ขวัดแคว้ง
ความหมาย
[ขฺวัดแคฺว้ง] {โบ} ก. วิ่งไปวิ่งมา, ค้นหา, ดิ้นรน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ขวัดขวิด
- [ขฺวัดขฺวิด] ก. กวัดไกว เช่น เท้ากวัดขวัดขวิด คือควัน {ม. ฉันท์ มหาราช}.
ขวั้น
- [ขฺวั้น] {ถิ่น–อีสาน, ปักษ์ใต้} น. หัวขั้ว เช่น และผูกเป็นขวั้นแขวนวง {สมุทรโฆษ}.
ขวับ ๑, ขวับเขวียว
- [ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว] ว. เสียงหวดไม้เรียว.
ขวับ ๒
- [ขฺวับ] ว. เร็ว, ทันที, เช่น เหลียวขวับ.
ขวา
- [ขฺวา] ว. ตรงข้ามกับ ซ้าย, ถ้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ด้านทิศใต้เรียกว่า ด้านขวามือ ด้านทิศเหนือ เรียกว่า ด้านซ้ายมือ, ถ้าหันหลังไปทางต้นนํ้าหรือยอดนํ้า ด้านขวามือเรียกว่า ฝั่งขวา ด้านซ้ายมือเรียกว่า ฝั่งซ้าย, คู่กับซ้าย แต่ใหญ่กว่าหรือสำคัญกว่า เช่น มเหสีฝ่ายขวา อัครสาวกฝ่ายขวา. {การเมือง} น. เรียกกลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้นโน้มไปทางอนุรักษนิยมว่า ฝ่ายขวา.