กลับ
คำว่า
ขวับ ๑, ขวับเขวียว
ความหมาย
[ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว] ว. เสียงหวดไม้เรียว.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ขวับ ๒
- [ขฺวับ] ว. เร็ว, ทันที, เช่น เหลียวขวับ.
ขวา
- [ขฺวา] ว. ตรงข้ามกับ ซ้าย, ถ้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ด้านทิศใต้เรียกว่า ด้านขวามือ ด้านทิศเหนือ เรียกว่า ด้านซ้ายมือ, ถ้าหันหลังไปทางต้นนํ้าหรือยอดนํ้า ด้านขวามือเรียกว่า ฝั่งขวา ด้านซ้ายมือเรียกว่า ฝั่งซ้าย, คู่กับซ้าย แต่ใหญ่กว่าหรือสำคัญกว่า เช่น มเหสีฝ่ายขวา อัครสาวกฝ่ายขวา. {การเมือง} น. เรียกกลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้นโน้มไปทางอนุรักษนิยมว่า ฝ่ายขวา.
ขวาก
- [ขฺวาก] น. ไม้หรือเหล็กเป็นต้นมีปลายแหลมสำหรับปักหรือโปรยเพื่อดักหรือให้ตำผู้ผ่านเข้าไป. ขวากหนาม น. อุปสรรค, เครื่องขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง.
ขวากไก่
- ดู เขี้ยวงู {๒}.
ขวาง
- [ขฺวาง] ก. กีดกั้น, สกัด: รำคาญหรือไม่ถูกใจ: ใช้เข้าคู่กับ กว้าง เป็น กว้างขวาง หมายความอย่างเดียวกับคำว่า กว้าง. ขวางเชิง ก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก. ขวาง ๆ รี ๆ ก. กีดเกะกะ, เก้งก้าง, รี ๆ ขวาง ๆ ก็ว่า. ขวางโลก ว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย. ขวางหูขวางตา ก. รู้สึกรำคาญ, หมั่นไส้.