ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. นํ้านม เช่น ขษีรแปรรูปา {สมุทรโฆษ}. {ส. กฺษีร: ป. ขีร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ข่อ - น. เถ้า, เขม่า.

• ข้อ - น. ส่วนที่อยู่ระหว่างปล้องของไม้ไผ่หรืออ้อยเป็นต้น, ส่วนตรงที่ของ ๒ สิ่งมาต่อกัน เช่น ข้อต่อท่อประปา: ตอนหนึ่ง ๆ, ชิ้นหนึ่ง ๆ, ท่อนหนึ่ง ๆ, เช่น อ้อยควั่นเป็นข้อ ๆ เข็มขัดทองเป็นข้อ ๆ: เรียกอวัยวะบางส่วนที่มีข้อต่อและงอได้ เช่น ข้อมือ ข้อศอก ข้อเท้า: เนื้อความตอนหนึ่ง ๆ, ใจความสั้น ๆ ของเรื่อง, ข้อความ ก็ว่า, เรื่อง เช่นข้อพิพาท ข้อยุติ, หัวข้อ เช่น ข้ออ้าง ข้อข้องใจ: สิ่ง, ประเด็น, เช่น ข้อตกลง ข้อสำคัญ ข้อกล่าวหา: ลักษณะหรือคุณสมบัติ เช่น ข้อดี ข้อเสีย ข้อบกพร่อง. ข้อกฎหมาย {กฎ} น. เรื่องหรือประเด็นที่เกี่ยวกับกฎหมาย เช่น ความหมายของบทบัญญัติของกฎหมาย ผลบังคับของกฎหมาย หรือการปรับใช้ข้อเท็จจริงที่ยุติแล้วเข้ากับบทบัญญัติของกฎหมาย. ข้อกติกา น. ข้อตกลง, ข้อกำหนด, ข้อที่นัดหมายกันไว้, เงื่อนไขที่กำหนดไว้. ข้อกำหนด {กฎ} น. ข้อความที่ระบุเป็นหลักเกณฑ์หรือวิธีการให้บุคคลที่เกี่ยวข้องต้องปฏิบัติหรือดำเนินการในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง. ข้อกำหนดพินัยกรรม {กฎ} น. ข้อความที่ระบุไว้ในพินัยกรรมในเรื่องทรัพย์สินอันเป็นทรัพย์มรดก หรือในการต่าง ๆ อันจะให้เกิดเป็นผลบังคับได้ตามกฎหมายเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตายแล้ว เช่น สิทธิในการรับมรดก การจัดการทรัพย์มรดก การโอนทรัพย์มรดก. ข้อเขียน น. เรียกการสอบแบบเขียนคำตอบ ว่า สอบข้อเขียน, มักใช้คู่กับ สอบสัมภาษณ์. ข้อไข น. ข้อเฉลย, ข้ออธิบายขยายความ. ข้อความ น. เนื้อความตอนหนึ่ง ๆ, ใจความสั้น ๆ ของเรื่อง, ข้อ ก็ว่า. ข้อคัดย่อ น. ข้อความที่ย่อแต่ใจความสำคัญ. ข้อคิด น. ประเด็นที่เสนอให้คิด, ประเด็นที่ชวนให้คิด. ข้อคิดเห็นน. ความเห็น. ข้อจำกัด น . สิ่งที่กำหนดขอบเขตสิทธิหรืออำนาจไว้โดยเฉพาะ. ข้อเท็จจริง น. ข้อความหรือเหตุการณ์ที่เป็นมาหรือที่เป็นอยู่ตามจริง: {กฎ} เรื่องหรือประเด็นที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ พฤติกรรม หรือสิ่งใด ๆ ที่เกิดขึ้น ที่มีอยู่ หรือที่เป็นไป. ข้อบังคับ {กฎ} น. กฎเกณฑ์หรือรายละเอียดที่กำหนดให้ผู้ที่เกี่ยวข้องต้องปฏิบัติ. ข้อบังคับของบริษัท {กฎ} น. กฎเกณฑ์เกี่ยวกับวิธีการดำเนินกิจการของบริษัทจำกัด เช่น การออกหุ้นและการโอนหุ้น การประชุมผู้ถือหุ้น. ข้อบัญญัติ {กฎ} น. กฎที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตราขึ้นเพื่อใช้บังคับในเขตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น ๆ เช่น ข้อบัญญัติจังหวัด ข้อบัญญัติกรุงเทพมหานคร ข้อบัญญัติเมืองพัทยา. ข้อปลีกย่อย น. รายละเอียด, เรื่องเบ็ดเตล็ด. ข้อพับ น. ส่วนของแขนหรือขาที่พับได้. ข้อพิพาท {กฎ} น. ข้อขัดแย้งหรือโต้แย้งระหว่างผู้เป็นคู่กรณี.ข้อพิพาทแรงงาน {กฎ} น. ข้อขัดแย้งระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างเกี่ยวกับสภาพการจ้าง. ข้อมือขาว {โบ: เลิก} น. คนที่ไม่ได้สักข้อมือขึ้นทะเบียนสังกัดเป็นไพร่หลวง ไพร่สม. ข้อมูล น. ข้อเท็จจริง หรือสิ่งที่ถือหรือยอมรับว่าเป็นข้อเท็จจริง สำหรับใช้เป็นหลักอนุมานหาความจริงหรือการคำนวณ. ข้อมูลข่าวสาร {กฎ} น. สิ่งที่สื่อความหมายให้รู้เรื่องราวข้อเท็จจริง ข้อมูลหรือสิ่งใด ๆ. ข้อมูลข่าวสารของราชการ {กฎ} น. ข้อมูลข่าวสารที่อยู่ในความครอบครองหรือควบคุมดูแลของหน่วยงานของรัฐ. ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล {กฎ} น. ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับสิ่งเฉพาะตัวของบุคคล เช่น การศึกษา ฐานะการเงิน ประวัติสุขภาพ ประวัติอาชญากรรม หรือประวัติการทำงาน. ข้อมูลเครดิต {กฎ} น. ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับลูกค้าที่ขอสินเชื่อกับสถาบันการเงิน และข้อเท็จจริงเกี่ยวกับประวัติการได้รับอนุมัติสินเชื่อและการชำระสินเชื่อ. ข้อแม้ น. เงื่อนไขที่กำหนดไว้. ข้อยกเว้น น. ข้อความที่ไม่เกี่ยวด้วยเงื่อนไขหรือกฎเกณฑ์เป็นต้นที่กำหนดไว้. ข้อราชการ น. เรื่องราชการ. ข้อลำน. พละกำลัง เช่น ข้อลำอย่างนี้จะสู้งานหนักไหวหรือ. ข้อศอก น. ส่วนของแขนตรงข้ามกับข้อพับ, ศอก ก็ว่า. ข้อสอบ น . ปัญหาที่ตั้งขึ้นในการสอบความรู้. ข้อสังเกต น. สิ่งที่กำหนดไว้ให้สนใจเป็นพิเศษ เช่น บทความนี้มีข้อสังเกตอยู่หลายประการ เขาตั้งข้อสังเกตว่า ๒-๓ วัน นี้มีชายแปลกหน้ามาเยี่ยม ๆ มอง ๆ ที่ประตูบ้านบ่อย. ข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม {กฎ} น. ข้อตกลงในสัญญาระหว่างผู้บริโภคกับผู้ประกอบธุรกิจการค้า หรือวิชาชีพหรือในสัญญาสำเร็จรูป หรือในสัญญาขายฝากที่ทำให้ผู้ประกอบธุรกิจการค้า หรือวิชาชีพ หรือผู้กำหนดสัญญาสำเร็จรูป หรือผู้ซื้อฝากได้เปรียบคู่สัญญาอีกฝ่ายหนึ่งเกินสมควร. ข้อเสนอ น. เรื่องราวที่นำ เสนอเพื่อพิจารณา. ข้อเสนอแนะ น. ข้อคิดเห็นเชิงแนะนำที่เสนอเพื่อพิจารณา. ข้อเสือ ดู ข้อเหวี่ยง. ข้อหา น. คำกล่าวโทษ: {กฎ} คำกล่าวหาบุคคลว่าได้กระทำความผิดอาญา หรือคำกล่าวหาเกี่ยวกับข้อโต้แย้งสิทธิ หรือหน้าที่ของบุคคลในทางแพ่ง. ข้อเหวี่ยง น . ส่วนที่ต่อเพลา โดยมากมีลักษณะงอ สำหรับรับกำลังดันหรือกำ ลังฉุดให้เพลาหมุนรอบ ๆ, ภาษาปากว่า ข้อเสือ. {อ. crank}. ข้อใหญ่ใจความ น. เรื่องสำคัญ. ข้ออ้อย น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง: ชื่อเหล็กเส้นชนิดหนึ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายลำอ้อย. ข้ออ้าง น. สิ่งที่นำมาอ้างสนับสนุนความคิดเห็นหรือการกระทำของตน.

• ขอ ๑ - น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือ สับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ขอแกว น. ไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลาย สำหรับชักกบในรู. ของ้าว น. อาวุธด้ามยาวมีง้าวอยู่ตรงปลาย ใต้คอของด้ามมีขอสำหรับสับบังคับช้างได้, ราชาศัพท์ว่า พระแสงของ้าว. ขอฉาย น. ไม้สำหรับสงฟางในเวลานวดข้าว, กระดองหาย คันฉายดอง ดองฉาย หรือ ดองหาย ก็เรียก. {ข. ฉาย ว่า สง}. ขอช้าง ๑ น. ขอเหล็กมีด้าม สำหรับสับช้าง, ขอช้างที่มีปลายโค้งใช้ในพิธีช้าง เรียกว่า ขอเกราะ, ขอช้างที่ปลายเป็นยอดปิ่น เรียกว่า ขอปิ่น. ขอรับ ๑ น. โลหะทำเป็นห่วงสำหรับรับขอสับ มักติดที่ประตูหน้าต่าง. ขอสับ น. โลหะที่ปลายงอเป็นตาขอสำหรับเกี่ยวที่ขอรับ.

• ขอ ๒ - ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ขอขมา, ขอขมาลาโทษ ก. ขอไม่ให้เอาโทษในสิ่งที่ได้ล่วงละเมิดหรือล่วงเกิน เช่น เขามาขอขมาญาติผู้ใหญ่เพื่อลาบวช,ขอษมา หรือ ขอษมาลาโทษ ก็ว่า. ของ้อ ก. อ่อนเข้าหาเพื่อขอคืนดีด้วย, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ. ขอเดชะ น. คำขึ้นต้นและคำลงท้ายในการกราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระบรมราชินีนาถ. ขอตัว ก. พูดเพื่อให้ยกเว้นตัวเอง. ขอทาน ก. ขอเงินหรือสิ่งของเลี้ยงชีวิต, หากินทางขอสิ่งที่ผู้อื่นให้. น. เรียกบุคคลที่หาเลี้ยงชีพอย่างนั้นว่า ขอทาน. ขอที, ขอเสียที ก. ห้ามเชิงขอร้อง, ขอให้ละเว้นการกระทำ . ขอโทษ, ขอประทานโทษ ก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ใช้เป็นคำสุภาพเมื่อรู้สึกว่าจะเป็นการล่วงเกินผู้อื่น. ขอนิสัย ก. ขอฝากตัวอยู่ในความปกครองของพระอุปัชฌาย์ {ใช้แก่กุลบุตรในเวลาอุปสมบท}. ขอบิณฑบาต ก. ขอให้ละเว้นการกระทำ. ขอประทาน ก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, {มักใช้นำหน้าคำ ที่พูดกับผู้ใหญ่}. ขอไปที ว. พอให้พ้น ๆ ไป, พอเอาตัวรอด, เช่น ทำอย่างขอไปที. ขอเฝ้า น. ข้าพึ่งบุญเจ้า เป็นผู้ชายสำหรับเจ้านายฝ่ายในใช้สอย: เครื่องแบบสำหรับผู้ที่มีตำแหน่งเฝ้า แต่ไม่อยู่ในฐานะที่จะแต่งเครื่องแบบราชการ. ขอพระราชทาน ก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, {ใช้กราบบังคมทูลพระเจ้าแผ่นดิน}. ขอยืม ก. ขอสิ่งของ เงิน เป็นต้น มาใช้ชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้วคืนให้หรือใช้คืน, นำของของผู้อื่นมาใช้เป็นของของตน เช่น ขอยืมคำในภาษาบาลีมาใช้ ขอยืมวัฒนธรรมตะวันตกมาใช้ ขอยืมความคิด, {คณิต} ในการลบเลข ถ้าเลขตัวตั้งในหลักใดน้อยกว่าเลขที่จะนำมาลบ ให้นำเลขจากหลักสูงถัดไปมาเพิ่มเลขตัวตั้งเพื่อให้มากพอที่จะลบได้ เช่น ๔๓ - ๕ ในที่นี้ ๕ ลบจาก ๓ ไม่ได้ ๓ ต้องขอยืม ๔ ซึ่งเป็นหลักสิบมา ๑ รวมเป็น ๑๓ แล้วลบออกเสีย ๕ เหลือ ๘ ๔ เมื่อถูกขอยืมไป ๑ ก็เหลือ ๓ ผลลัพธ์ ๓๘, ยืม ก็ว่า. ขอร้อง ก. ขอให้ช่วยเหลือ, ขอให้ทำตามที่ขอ.ขอรับ ๒ คำรับที่สุภาพชนใช้. ขอรับกระผม, ขอรับผม คำรับด้วยความอ่อนน้อมอย่างยิ่ง {ใช้พูดกับผู้ใหญ่}. ขอแรง ก. ขอให้ออกแรงช่วยทำงาน, บอกเพื่อนบ้านมาช่วยกันทำงาน. ขอษมา, ขอษมาลาโทษ ดู ขอขมา, ขอขมาลาโทษ. ขออภัย ก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ขออย่าได้ถือโทษ. ขออโหสิ ก. ขอให้เลิกแล้วต่อกัน, ขอให้ยกโทษให้.

• ขอ ๓ - น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนขมิ้น แต่หัวเล็กสอดกันเป็นข้อ ๆ ต้นและใบเขียว เนื้อเหลือง มีสรรพคุณอยู่คงเขี้ยว เขา และงา. {กบิลว่าน}. ขอคำน้อย น. ว่านขอทอง. ขอทอง น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนขมิ้น แต่หัวเล็กสอดกันเป็นข้อ ๆ ต้นและใบเขียว เนื้อเหลือง ใช้แก้เบื่อเมา, ขอคำน้อย ก็เรียก. {กบิลว่าน}.