{โบ: กลอน} ว. คลํ้า, มืดมัว, เขียนเป็น ขข่ำ ก็มี เช่น ฟ้าแมลบมล่นนร้อง ท้องฟ้าเขียวขขํ่า ยงงฝนพพร่ำ พรอยพรำ อื้ออึงอัมพรระงม ด้วยกำลงงลมพายุพัดน้นน {ม. คำหลวง ฉกษัตริย์}.