ความหมาย

• 
  

  ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออกมักมีเสียงดังเช่นนั้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขาก ๒ - {โบ} ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน {อภัย}. {ไทใหญ่}.

• ข้าง - น. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง: ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย: ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้: สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น ต้นฝรั่งข้างรั้ว. ข้าง ๆ ว. ใกล้ด้านข้าง เช่น ยืนอยู่ข้าง ๆ. ข้างกบ น. ผนังคูหา ๒ ข้างของช่องประตูและหน้าต่าง อยู่ตอนหน้าของกรอบเช็ดหน้า: พื้นที่หน้าเสาด้านข้างเสาภายในพระระเบียง.ข้างขึ้น น. ส่วนของเดือนจันทรคติที่มีพระจันทร์สว่าง คือ ตั้งแต่ขึ้นคํ่าหนึ่งไปถึงกลางเดือน. ข้างควาย น. เรียกไม้ขนาบใกล้สันหลังคา ๒ ข้างจากหลบ มีไม้เสียบหนูยึดกลัดให้แน่น ว่า ไม้ข้างควาย. ข้าง ๆ คู ๆ ว. ออกนอกแนวนอกเรื่องอย่างไม่สมเหตุสมผล เช่น เถียงไปข้าง ๆ คู ๆ. ข้างเคียง ว. ที่อยู่ใกล้ ๆ, ที่สนิทชิดชอบกันมาก, เช่น คนข้างเคียง. ข้างจัน น. วิธีเหลาไม้ให้เป็นผิวนูนมีลักษณะอย่างข้างของลูกจัน. ข้างตก {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ทิศตะวันตก. ข้างตีน {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ทิศเหนือ. ข้างแรม น. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์มืด คือ ตั้งแต่แรมคํ่าหนึ่งไปถึงสิ้นเดือน. ข้างหัวนอน {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ทิศใต้. ข้างออก {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ทิศตะวันออก.

• ขาง ๑ - น. ไข่แมลงวัน เรียกว่า ไข่ขาง. {อะหม ขาง ว่า ขว้าง, วาง, ทิ้ง}.

• ข่าง ๑ - น. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก เรียกว่า ลูกข่าง: ชื่อดาวหมู่หนึ่งมี ๔ ดวงคล้ายรูปลูกข่าง.

• ขาง ๒ - {ถิ่น–อีสาน} น. รอดเรือน. ขางดัง {ถิ่น–อีสาน} น. ดั้งจมูก.