ความหมาย

• 
  

  [-เกฺริก] {กลอน} ว. กระเกริก, เสียงดังอึกทึก, เช่น กระเกรอกทงงท้องธรณี {สมุทรโฆษ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเกริก - {กลอน} ว. เสียงดังอึกทึก เช่น กระเกริ่น กระเกริกกฤษฎา {อุเทน}.

• กระเกริ่น - {กลอน} ว. ระบือ เช่น กระเกริ่นกระเกริกกฤษฎา {อุเทน}.

• กระเกรียม - {โบ} ก. ตระเตรียม, จัดแจงไว้ให้เรียบร้อย, เช่น กระเกรียมพร้อมเสร็จสำเร็จการ {คาวี}.

• กระเกรียว - {กลอน} ว. เสียงดังเกรียว ๆ เช่น ก็ร้อง กระเกรียวเฉียวฉาว {สุธน}.

• กระเกรี้ยว - {กลอน} ว. เสียงขบฟันเกรี้ยว ๆ เช่น คุกคามขบฟันกระเกรี้ยว {ม. คำหลวง ฉกษัตริย์}.