ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–ใต้} ดู ชันโรง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขีณะ - {แบบ} ว. สิ้นไป เช่น ถั่นคํ่าขีณะแล้ว {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ป.}.

• ขีณาสพ - [ขีนาสบ] {แบบ} น. พระผู้สิ้นอาสวะ, พระอรหันต์. {ป. ขีณ + อาสว}.

• ขีด - ก. ใช้ของแหลมหรือมีดเป็นต้นทำให้เป็นเส้นหรือรอยยาว. น. แนวเส้น: ระดับ เช่น เกินขีด, ขีดขั้น ก็ว่า: ลักษณนามเรียกสิ่งที่เป็นเส้นหรือรอยยาวปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น มีรอย ๓ ขีด: {ปาก} เรียกเครื่องหมายแสดงระดับชั้นของข้าราชการพลเรือน เช่น ข้าราชการ ชั้นตรีที่บ่ามีขีดใหญ่ ๑ ขีด: เรียกน้ำหนัก ๑ ใน ๑๐ ของกิโลกรัม ว่า ขีดหนึ่ง. ขีดขั้น น. ระดับแห่งความรู้ความสามารถเป็นต้น เช่น ขีดขั้นแห่งสติปัญญา. ขีดคร่อม {กฎ} ก. ขีดเส้นขนานคู่ขวางไว้ข้างด้านหน้าเช็ค. {ดู เช็คขีดคร่อม}. ขีดคั่น ก. ขีดกั้นไว้, กำหนดไว้โดยเฉพาะ เช่น อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว ให้ทำเครื่องหมายขีดคั่นไว้. ขีดฆ่า {กฎ} ก. การกระทำเพื่อมิให้ใช้แสตมป์ได้อีกโดยขีดเส้นคร่อมฆ่าแสตมป์ที่ปิดทับกระดาษและลงวันเดือนปีที่ขีดฆ่าไว้ด้วย. ขีดเส้นตาย ก. กำหนดเวลาสุดท้ายให้. ขีดเส้นใต้ น. ชื่อหนึ่งของเครื่องหมายสัญประกาศ. {ดู สัญประกาศ }.

• ขี้ตด - {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. แมลงตด. {ดู ตด ๒}.

• ขี้ตังนี - ดู ชันโรง.