ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อผักที่ขึ้นปกคลุมตามต้นไม้ชายทะเล มีสีเหลืองคล้ายฝอยทอง. {พจน. ๒๔๙๓}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขี้สูด - {ถิ่น–อีสาน} น. ชันโรง. {ดู ชันโรง}.

• ขี้หนอน - [-หฺนอน] น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Zollingeria dongnaiensis Pierre ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นตามป่าโปร่งที่ตํ่า ผลมี ๓ ครีบ. {๒} ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิดScleropyrum pentandrums {Dennst.} Mabb. ในวงศ์ Santalaceae ลำต้นมีหนามแข็ง ใบอ่อนและดอกเป็นพิษอย่างแรง. {๓} ดู สำเภา ๒.

• ขี้หน้า - น. หน้า {ใช้ในความหมั่นไส้ รังเกียจ หรือดูหมิ่น} เช่น เกลียดขี้หน้า ขายขี้หน้า.

• ขี้หนู ๑ - น. {๑} ชื่อพริกชนิด Capsicum frutescens L. ในวงศ์ Solanaceae เม็ดเล็ก, พริกแกว ก็เรียก. {๒} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Plectranthus rotundifolius {Poir.} Spreng. ในวงศ์ Labiatae หัวกินได้ เรียกว่า มันขี้หนู.

• ขี้หนู ๒ - น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเจ้าโม่ทับน้ำ ยีให้ร่วนแล้วนึ่งให้สุก ใส่น้ำเชื่อม เคล้าให้ฟูเป็นเม็ดเล็ก ๆ คล้ายเม็ดทราย โรยด้วยมะพร้าวทึนทึกขูด.