ว. รสฝาดเฝื่อนชวนให้คลื่นไส้ ไม่ชวนกิน: {ถิ่น–พายัพ} ฉุน. ขื่นขม ก. รู้สึกชํ้าใจแต่ฝืนไว้ เพราะไม่สามารถแสดงออกมาได้, ขมขื่น ก็ใช้.