ความหมาย

• 
  

  [คฺราด] ก. กิน เช่น จันทรคราส สุริยคราส {โบราณเขียนเป็น จันทรคาธ สุริยคาธ โดยถือว่ามาจากบาลีว่า จนฺทคฺคาห สุริยคฺคาห}: จับ, ถือ, เช่น สิบนิ้วคราส คนธกำจร เทียนธูปบวร {สมุทรโฆษ}. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ครำ - [คฺรำ] น. เรียกน้ำเสียที่ขังอยู่ในพื้นดินที่เป็นแอ่งเช่นใต้ถุนครัว ในท่อระบายน้ำเสีย ว่า นํ้าครำ, ไขเสนียด ก็เรียก.

• คร่ำ ๑ - [คฺรํ่า] ว. เรียกของเหลวในถุงเยื่อหุ้มลูกในมดลูกของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ทำหน้าที่ลดผลการกระทบกระแทก และช่วยหล่อลื่นในตอนคลอดเป็นต้น ว่า นํ้าครํ่า เรียกถุงเยื่อหุ้มที่บรรจุน้ำคร่ำ ว่า ถุงน้ำคร่ำ.

• คร่ำ ๒ - [คฺรํ่า] ว. เก่ามาก เช่น โบสถ์หลังนี้เก่าคร่ำ. คร่ำคร่า ว. เก่าแก่จนชำรุดทรุดโทรม เช่น กระท่อมเก่าคร่ำคร่า.คร่ำครึ ว. เก่าเกินไป, ไม่ทันสมัย. คร่ำเครอะ ว. สกปรก, เปรอะเปื้อน. คร่ำหวอด {ปาก} ว. มีประสบการณ์สูง, มีความชำนาญสูงมาก, เช่น เขาคร่ำหวอดอยู่ในวงการเมือง.

• คร่ำ ๓ - [คฺรํ่า] {กลอน} ก. ร้องไห้. คร่ำครวญ ว. ร้องรํ่ารำพัน.

• คร่ำ ๔ - [คฺร่ำ] ก. เอาเส้นเงินหรือเส้นทองกดและตอกให้ติดบนผิวเหล็ก ทำเป็นลวดลาย, ถ้าเป็นลวดลายเงิน เรียกคร่ำเงิน, ถ้าเป็นลวดลายทอง เรียก คร่ำทอง.