กลับ
คำว่า
กระเซ้า
ความหมาย
ก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่. กระเซ้ากระซี้ ก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, เซ้าซี้ ก็ว่า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระเซิง
- ว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง.
กระเด้ง
- ก. ดีดหรือดันขึ้นเมื่อถูกกดหรือถูกบีบเป็นต้น, กระดอนขึ้น: {ปาก} ถูกโยกย้ายออกจากตำแหน่งเดิมอย่างผิดปรกติ: เด้ง ก็ว่า.
กระเด็น
- ก. เคลื่อนจากที่เดิมหรือแตกแยกจากที่เดิมออกไปโดยเร็วเพราะกระทบสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง.
กระเด้า
- ก. ทำก้นขึ้น ๆ ลง ๆ, เด้า ก็ว่า.
กระเด้าดิน
- ดู เด้าดิน {๑}.