ความหมาย

• 
  

  ก. เคลื่อนจากที่เดิมหรือแตกแยกจากที่เดิมออกไปโดยเร็วเพราะกระทบสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเด้า - ก. ทำก้นขึ้น ๆ ลง ๆ, เด้า ก็ว่า.

• กระเด้าดิน - ดู เด้าดิน {๑}.

• กระเด้าลม - ดู เด้าลม.

• กระเดาะ - ก. โยนสิ่งของขึ้นแล้วเอาไม้ มือ หรือเท้ารับทำให้สะท้อนขึ้น, เดาะ ก็ว่า. กระเดาะปาก ก. ทำให้เกิดเสียงดังด้วยการใช้ลิ้นดันเพดานปากเป็นต้น แล้วสลัดลงอย่างเร็วพร้อมอ้าปาก เพื่อแสดงความสบอารมณ์หรือสร้างความสนใจเป็นต้น, เดาะปาก ก็ว่า.

• กระเดิด ๑ - {ถิ่น–อีสาน} น. ปลากระดี่. {ดู กระดี่ ๑}.