ความหมาย

• 
  

  [คฺวั่ก] ว. วุ่น, ชุลมุน, เช่น วิ่งหากันให้ควั่ก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ควักค้อน - [คฺวัก-] {กลอน} ก. ค้อนจนหน้าควํ่า เช่นขืนจะมาควักค้อนค่อนว่า เงาะของข้าเคยใส่ทำไมสิ {สังข์ทอง},ค้อนควัก ก็ว่า.

• ควั่งคว้าง - [คฺวั่งคฺว้าง] {กลอน} ว. แกว่งไปมา, กวัดแกว่ง,ไหลวน, โบราณเขียนเป็น คว่งงคว้งง ก็มี เช่น สระเหนาะน้ำคว่งงคว้งง ควิวแด {กำสรวล}.

• ควัน - [คฺวัน] น. สิ่งที่เห็นเป็นสีดำหรือขาวคล้ายหมอกลอยออกมาจากของที่กำลังไหม้ไฟ หรือจากการเผาไหม้, สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น: {วิทยา} แก๊สที่มีอนุภาคละเอียดของของแข็งแขวนลอยอยู่. ควันหลง น.ควันเหลือค้างอยู่, โดยปริยายหมายถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้วและกลับปรากฏกระเส็นกระสายขึ้นอีก.

• ควั่น - [คฺวั่น] น. ที่ต่อขั้วผลไม้หรือดอกที่เป็นรอยรอบเช่นที่ก้านผลขนุนหรือทุเรียนเป็นต้น. ก. ทำให้เป็นรอยด้วยคมมีดโดยรอบ. ว. เรียกอ้อยที่ควั่นให้ขาดออกเป็นข้อ ๆ ว่า อ้อยควั่น. ควั่นจุก ก. กันผมให้เป็นฐานกลมเพื่อให้ผมงอกยาวสำหรับไว้จุก.

• คว้า - [คฺว้า] ก. ยื่นมือไปจับหรือฉวยมาโดยเร็ว, ลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ศัพท์นี้ไปคว้ามาจากไหน: กิริยาชักว่าวกระตุกให้หัวว่าวปักลงแล้วช้อนขึ้นไปทางใดทางหนึ่งตามความต้องการ เช่น ว่าวจุฬากับว่าวปักเป้าคว้ากัน. คว้าไขว่ [-ไขฺว่] ก. เอื้อมมือฉวยเอาอย่างสับสน, พยายามจับหรือถือเอา, ไขว่คว้า ก็ว่า.คว้าน้ำเหลว {สำ} ก. ไม่ได้ผลตามต้องการ.