กลับ
คำว่า
กระเดิด ๑
ความหมาย
{ถิ่น–อีสาน} น. ปลากระดี่. {ดู กระดี่ ๑}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระเดิด ๒, กระเดิด ๆ
- ก. ลงกันไม่สนิท, กระดกสูงกว่าพื้น, เช่น กระดานกระเดิด. ว. ไม่เรียบร้อยถูกต้องตามขนบนิยม เช่น ไหว้กระเดิด ๆ.
กระเดียด ๑
- ก. เอาเข้าข้างสะเอว เช่น กระเดียดกระจาด. {ข. กณฺเฎียต}.
กระเดียด ๒
- ว. ค่อนข้าง, คล้าย, หนักไปทาง, เช่น กระเดียดเปรี้ยว หน้าตากระเดียดไปทางแม่.
กระเดือก ๑
- น. ส่วนของกล่องเสียง มีลักษณะโปนออกมากลางลำคอเหนือท่อลม เห็นได้ชัดในผู้ชายเรียกว่า ลูกกระเดือก.
กระเดือก ๒
- {ปาก} ก. กลืนอย่างลำบาก เช่น กระเดือกไม่ลงคอ เต็มกระเดือก.