ว. ใช้ประกอบหลังนามหรือกริยาหมายความว่า ไม่ดัง, เบา, เช่น เสียงค่อย พูดค่อยเดินค่อย ๆ อย่าลงส้น: ไม่แรง, เบามือ, เช่น นวดค่อย ๆ จับค่อย ๆ.