ว. คำนำหน้าความข้างท้ายให้ติดต่อกับความข้างหน้า แสดงกิริยาที่กระทำภายหลัง เช่น กินข้าวแล้วค่อยไป, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ค่อย หมายความว่าน้อย, บ้าง, {ตามส่วนของสิ่งที่พูดถึง} เช่น ไม่ค่อยมีไม่ค่อยพูด, ไม่ใคร่ ก็ว่า. ค่อยดีขึ้น ว. เริ่มดีขึ้นเล็กน้อย. ค่อยเป็นค่อยไป ว. ดำเนินไปช้า ๆ. ค่อยยังชั่วว. ดีขึ้น, ทุเลาขึ้น.