ความหมาย

• 
  

  [-เดฺรด] น. ชื่อกลุ่มสารประกอบอินทรีย์ ซึ่งประกอบด้วยธาตุคาร์บอน ไฮโดรเจน และออกซิเจน ส่วนใหญ่มีสูตรเคมี Cx{H2O}y แบ่งออกเป็น๒ ประเภทใหญ่ คือ นํ้าตาลและพอลิแซ็กคาไรด์ เป็นสารอาหารที่สำคัญมากประเภทหนึ่ง. {อ. carbohydrate}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คาร์โบรันดัม - น. สารสีดำแข็งมาก ชื่อเคมีว่า ซิลิคอนคาร์ไบด์ มีสตูร SiC ใช้ประโยชน์ทำหินสำหรับขัดใช้ผสมกับคอนกรีตเพื่อทำขั้นบันไดตึก ใช้ทำวัสดุทนไฟ. {อ. carborundum}.

• คาร์บอเนต - น. เกลือปรกติของกรดคาร์บอนิก เช่น แคลเซียมคาร์บอเนต {CaCO3} ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของหินปูน หินอ่อน กระดูก เป็นต้น. {อ. carbonate}.

• คาร์บอน - น. ธาตุลำดับที่ ๖ สัญลักษณ์ C เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง มีหลายอัญรูป เช่น เพชร แกรไฟต์คาร์บอน เป็นธาตุองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดธาตุหนึ่งของสิ่งที่มีชีวิต. {อ. carbon}.

• คาร์บอนไดออกไซด์ - น. ชื่อแก๊สชนิดหนึ่ง ไม่มีสี สูตรเคมี CO2 มีปรากฏในบรรยากาศ เกิดจากการเผาไหม้โดยสมบูรณ์ของธาตุคาร์บอนหรือสารอินทรีย์ เป็นแก๊สหนักกว่าอากาศและไม่ช่วยการเผาไหม้ จึงใช้ประโยชน์ในการดับเพลิง ใช้ในอุตสาหกรรมเครื่องดื่มอัดลม เช่น นํ้าโซดา นํ้าหวาน ใช้ทำนํ้าแข็งแห้ง ซึ่งเป็นตัวทำความเย็น. {อ. carbon dioxide}.

• คาร์บอนมอนอกไซด์ - [-มอน็อก-] น. ชื่อแก๊สชนิดหนึ่ง ไม่มีสี สูตรเคมี CO เป็นแก๊สพิษร้ายแรง จุดไฟติดในอากาศให้เปลวสีนํ้าเงินอ่อน เกิดจากการเผาไหม้โดยไม่สมบูรณ์ของธาตุคาร์บอน มีปรากฏในแก๊สจากท่อไอเสียของเครื่องยนต์ ใช้ประโยชน์เป็นแก๊สเชื้อเพลิงใช้เตรียมเมทิลแอลกอฮอล์ในอุตสาหกรรม. {อ. carbonmonoxide}.