ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเสียน - ว. ชิด, สนิท, แนบเนียน, เช่น ชฎากลีบจีบเวียนกระเสียนพระศก {อภัย), เขาเข้าไม้ปะที่ตรงนี้ดีนักพอดีกระเสียนกันทีเดียว: {โบ} อาการที่ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งสอดเสียดลงไปในช่องในรูไม่คับไม่หลวมพอครือ ๆ กัน. {ปรัดเล}.

• กระเสียร - [-เสียน] ว. คับแคบ, ลำบาก, ฝืดเคือง, ใช้เข้าคู่กับคำ กระเบียด เป็น กระเบียดกระเสียร. {ป. กสิร}.

• กระเสือกกระสน - ก. ดิ้นรนเพื่อให้พ้นความทุกข์ยาก เป็นต้น.

• กระเห็น - {กลอน} น. อีเห็น เช่น กระเห็นเห็นกันแล้ววิ่งมา {รามเกียรติ์ ร. ๑}.

• กระเหน็จ - {โบ} น. วิธี, อย่าง, อุบาย, เช่น กลกระเหน็จต่าง ๆ {ม. คำหลวง นครกัณฑ์}. กระเหน็จกระแหน่ {โบ} น. เชิงชั้น, เล่ห์กล, เช่น กระเหน็จกระแหน่รณรงค์ {สมุทรโฆษ}.