ว. ชิด, สนิท, แนบเนียน, เช่น ชฎากลีบจีบเวียนกระเสียนพระศก {อภัย), เขาเข้าไม้ปะที่ตรงนี้ดีนักพอดีกระเสียนกันทีเดียว: {โบ} อาการที่ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งสอดเสียดลงไปในช่องในรูไม่คับไม่หลวมพอครือ ๆ กัน. {ปรัดเล}.