น. ตา. {ป.: ส. จกฺษุ}. จักขุนทรีย์ น. ตาซึ่งทำหน้าที่ดูรูป. {ป. จกฺขุ + อินฺทฺริย}. จักขุทวาร น. ช่องตา. จักขุประสาท น. ส่วนสำคัญของตา ทำให้แลเห็น. จักขุวิญญาณ น. ความรู้อันอาศัยทางตาเกิดขึ้น. จักขุสัมผัส น. อาการที่ตากับรูปและจักขุวิญญาณประจวบกัน.