ความหมาย

• 
  

  [-แหฺม่] ก. เขม็ดแขม่, ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเหม่น - [-เหฺม่น] ก. เขม่น คือ อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกเต้นเบา ๆ ขึ้นเอง ตามความเชื่อโบราณถือว่าเป็นนิมิตบอกเหตุร้ายหรือดีได้ เช่น กระเหม่นตา: เขม้น เช่น กระเหม่นตรับตัว {เสือโค}. {แผลงมาจาก เขม่น}.

• กระเหม่า - [-เหฺม่า] น. เขม่าซาง, ละอองขึ้นที่ลิ้นเด็กอ่อนโบราณเรียกว่า กระเหม่าซาง. {แผลงมาจาก เขม่า}.

• กระเหลียก - [-เหฺลียก] ก. เหลือบแล เช่น ครั้นเช้าไก่ขันเรียก ไก่กระเหลียกตาดู {ลอ), เขียนเป็น กรลยก ก็มี เช่น สูวนนเจดีรสสมีกรลยกงามหนกกหนา {จารึกสยามหลัก ๒}. {ข. กฺรเฬก ว่า เหลือบดู}.

• กระเหว่า - [-เหฺว่า] น. นกดุเหว่า เช่น กระเหว่าเสียงเพราะแท้ แก่ตัว {โลกนิติ), กาเหว่า ก็ว่า. {ดู ดุเหว่า}.

• กระเห่อ - ก. เห่อ เช่น คนห่ามกระเห่อทำ อวดรู้ {พระนลคำหลวง อารัมภกถา}.