น. หัวหน้า, หัวโจก, เช่น จ่าฝูง จ่าโขลง: ยศทหารและตำรวจชั้นประทวน เช่น จ่าตรี จ่าสิบตำรวจ, บรรดาศักดิ์ในราชสำนัก เช่น จ่าแผลงฤทธิรอนราญ จ่าเร่งงานรัดรุด, ตำแหน่งหัวหน้าธุรการบางอย่าง เช่น จ่าศาล: การเอาข้าวสุกกับขี้เถ้าคลุกกันปะตรงกลางหน้ากลองเพื่อให้เสียงสูงตํ่า. จ่ากลอง น. คนตีเปิงมางนำกลองชนะ. จ่าปี่ น. คนเป่าปี่คู่กับจ่ากลอง.