กลับ
คำว่า
จามจุรี ๑
ความหมาย
ดู จามรี.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
จามจุรี ๒
- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Albizia lebbeck {L.} Benth. ในวงศ์ Leguminosae ดอก {เกสร} อ่อนมีสีเขียวและขาว เมื่อดอก {เกสร} แก่เปลี่ยนเป็นสีเหลือง ใกล้โรยเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอมแสด ฝักแบนยาวกว้าง ฝักอ่อนสีเขียว เมื่อแก่สีนํ้าตาลอ่อน ไม่มีรส, พฤกษ์ ซึก หรือ ซิก ก็เรียก, มักเรียกต้นก้ามปูหรือต้นจามจุรีแดง [Samanea saman {Jacq.} Merr.] ซึ่งเป็นไม้ต่างชนิดกันว่า ต้นจามจุรี.
จามร
- [-มอน] น. แส้ด้ามยาวทำด้วยขนจามรี มีฝักแบนรูปคล้ายน้ำเต้าสำหรับสอดเก็บแส้ เป็นเครื่องสูงชนิดหนึ่ง.
จามรี
- น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bos grunniens Linn. ในวงศ์ Bovidae ขนตามลำตัวละเอียดอ่อนยาวมากสีนํ้าตาลเข้มจนถึงดำ โดยเฉพาะบริเวณสวาบคือบริเวณระหว่างชายโครงถึงสันกระดูกตะโพกมีขนสีดำห้อยยาวลงมาเกือบถึงพื้น ช่วงเขากว้างมาก หางยาวเป็นพู่ อาศัยอยู่แถบภูเขาสูงในทิเบต, จมร จมรี หรือ จามจุรี ก็เรียก: เรียกแส้ที่ทำด้วยขนหางจามรี ว่า แส้จามรี.
จามีกร
- [-กอน] น. ทอง, เครื่องทอง. {ป., ส.}.
จ่าย
- ก. เอาออกใช้หรือให้ เช่น จ่ายเครื่องแบบ, โดยปริยายหมายความว่า ซื้อ ก็มี เช่น จ่ายกับข้าว. จ่ายตลาด ก. ซื้อกับข้าวที่ตลาด. จ่ายสด {ปาก} ก. ซื้อด้วยเงินสด.