กลับ
คำว่า
จารี
ความหมาย
น. ผู้ประพฤติ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ธรรมจารี สัมมาจารี. {ป.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
จารีต
- [-รีด] น. ประเพณีที่ถือสืบต่อกันมานาน. {ป. จาริตฺต: ส. จาริตฺร}. จารีตนครบาล {โบ} น. วิธีไต่สวนพิจารณาคดีนครบาลซึ่งเป็นคดีโจรผู้ร้ายหรือคดีที่มีโทษหลวง เมื่อคนร้ายจนต่อพยานหลักฐานแล้วแต่ยังไม่ยอมรับสารภาพ โดยให้ใช้ได้ตามเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนด เช่น เฆี่ยน แต่ไม่ให้ถึงแก่ชีวิต. จารีตประเพณี น. ประเพณีที่นิยมและประพฤติกันสืบมา ถ้าฝ่าฝืนถือว่าเป็นผิดเป็นชั่ว.
จารึก ๑
- ดู จาริก.
จารึก ๒
- ก. เขียนหรือจารให้เป็นรอยลึกเป็นตัวอักษรหรือภาพเป็นต้นบนแผ่นศิลา โลหะ หรือดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น จารึกไว้ในดวงใจ, ในบทกลอนหมายความว่า เขียนโดยทั่ว ๆ ไป ก็มี. น. เรียกศิลาที่จารึกเป็นตัวอักษรหรือภาพเป็นต้น ว่า ศิลาจารึก, เรียกสั้น ๆ ว่า จารึก เช่น จารึกอโศก จารึกสุโขทัย.
จารุ
- {แบบ} น. ทองคำ. ว. งาม, น่ารัก, สม, เหมาะ. {ป., ส.}.
จ้าละหวั่น
- ว. ชุลมุน, วุ่นวาย, จะละหวั่น ก็ใช้.