{โบ} น. จุรณ, จูรณ, ของที่ป่น, ของที่ละเอียด, ผง. {ป. จุณฺณ: ส. จูรฺณ}. จุณมหาจุณ, จุณวิจุณ {โบ} น. ของที่แหลกละเอียดมาก เช่น แหลกเป็นจุณ มหาจุณ แหลกเป็นจุณวิจุณ, จุรณมหาจุรณ หรือ จุรณวิจุรณ ก็ว่า.