ความหมาย

• 
  

  ก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกรํ่าไร เช่น คนแก่จู้จี้: พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จู้จี้ ๒ - ดู จี่ ๒.

• จู๊ด - ว. อาการที่พุ่งตัวออกไปโดยเร็ว เช่น วิ่งจู๊ด พุ่งจู๊ด.

• จูบ - ก. เอาจมูกสัมผัสสูดแสดงความรักหรือความใคร่. จูบฝุ่น {ปาก} ก. หกล้มหน้าควํ่า.

• ฉ ๑ - [ฉอ] พยัญชนะตัวที่ ๙ เรียกว่า ฉอ ฉิ่ง เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น.

• ฉ ๒ - [ฉอ, ฉ้อ, ฉะ] ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. {ป.}. ฉกษัตริย์ [ฉ้อกะสัด, ฉอกะสัด] น. กษัตริย์ ๖ พระองค์, ชื่อกัณฑ์ที่ ๑๒ ของมหาชาติ. ฉกามาพจร, ฉกามาวจร [ฉะกามาพะจอน, ฉะกามาวะจอน] น. สวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ ๑. จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ๒. ดาวดึงส์ ๓. ยามา ๔. ดุสิต ๕. นิมมานรดี ๖. ปรนิมมิตวสวัตดี. {ป. ฉ + กาม + อวจร}. ฉทวาร [ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ. ฉทานศาลา [ฉ้อทานนะสาลา, ฉ้อทานสาลา] น. ศาลาเป็นที่ทำทาน ๖ แห่ง, บางทีเขียนว่า ศาลาฉทาน. ฉศก [ฉอสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๖ เช่น ปีชวด ฉศก จุลศักราช ๑๓๔๖.