ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ว. ไพเราะ, เสนาะหู, เช่น ละครก็ฟ้อนร้อง สุรศัพทกลับขาน ฉับฉ่ำที่ตำนาน อนิรุทธกินรี {บุณโณวาท}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฉัพพรรณรังสี - [ฉับพันนะ-] {แบบ} น. รัศมี ๖ ประการ คือ ๑. นีล เขียวเหมือนดอกอัญชัน ๒. ปีต เหลืองเหมือนหรดาลทอง ๓. โลหิต แดงเหมือนตะวันอ่อน ๔. โอทาต ขาวเหมือนแผ่นเงิน ๕. มัญเชฐ สีหงสบาทเหมือนดอกเซ่งหรือหงอนไก่ ๖. ประภัสสร เลื่อมพรายเหมือนแก้วผลึก. {ปฐมสมโพธิ}. {ป. ฉพฺพณฺณรํสี}.

• ฉัยยา - {กลอน} น. ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม, เขียนเป็นไฉยา ก็มี เช่น เมื่อนั้น นางรจนาไฉยา แลเห็นสมเด็จพระมารดา กัลยาออกมารับทันที {บทละครสังข์ทอง}. {ดู ชายา ๒}.

• ฉ่า ๑ - ว. เสียงนํ้ามันเดือดเมื่อเวลาทอดของ: เสียงอื้ออึง เช่น จะชุมฉ่าชายจะมาก {ม. ร่ายยาว ชูชก}: เสียงนํ้าดังเช่นนั้น เช่น พรายสายชลฉ่าเพียง สินธุ์สวรรค์ {เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์}.

• ฉ่า ๒ - ว. เสียงลูกคู่เพลงร้องรับจังหวะพ่อเพลงแม่เพลงมีเสียงต่าง ๆ เช่น ชะฉ่า ชาฉ่า ชัดฉ่า เป็นต้น เช่น ขอพวกกัญญาอย่าเคือง เอ๋ยในใจเอย ฉ่าฉ่าฉ่าชา ชะฉ่าไฮ้, ชะฉ่าชะฉ่า ชะฉ่าไฮ้ เล่นเพลงปรบไก่จนหัวไหล่ยอก {บทเพลงปรบไก่}, เอ่ชา เอ๊ชา ชา ฉ่า ชา นอยแม่ {บทเพลงฉ่อย}.

• ฉาก ๑ - น. เครื่องบังหรือเครื่องกั้น มีหลายชนิด ใช้ตั้ง แขวน หรือพับได้, เครื่องประกอบเวทีละครเพื่อให้ดูสมจริงตามเนื้อเรื่อง เช่น ฉากป่า ฉากเมือง: เครื่องสำหรับวัดมุมซึ่งมี ๙๐ องศา, มุมซึ่งกางได้ ๙๐ องศา เรียกว่า มุมฉาก, ลักษณนามเรียกตอนย่อยของละครในองก์หนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่งของละครที่เปิดม่านหน้าเวทีครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ละคร ๓ ฉาก. ฉากแข็ง น.ฉากตั้ง. ฉากญี่ปุ่น น. เครื่องบังตาที่ประกอบด้วยแผ่นพับหลายแผ่น. ฉากตั้ง น. ฉากละครที่ทำเป็นรูปต่าง ๆ แล้วนำมาตั้งไว้, ฉากแข็ง ก็เรียก. ฉากทิ้ง น. ฉากลิเกละครเป็นต้นเขียนเป็นภาพต่าง ๆ แขวนทิ้งไว้กับที่อาจชักรอกขึ้นลงได้,ฉากอ่อน ก็เรียก. ฉากน้อย, ฉากใหญ่ น. ท่าละครชนิดหนึ่ง. ฉากบังเพลิง น. เครื่องกั้นในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ พระศพ บนพระเมรุมาศหรือพระเมรุ เพื่อบังมิให้ไฟลุกลามขณะถวายพระเพลิงพระบรมศพหรือพระศพ มีลักษณะเป็นฉากพับได้ที่ติดไว้กับเสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน เมื่อจะใช้งานจึงดึงหรือยกมาปิดไว้. ฉากอ่อน น. ฉากทิ้ง.